Karargah: Uçurt-ma! Tamam.
Pilot: Evet. Uçurtma. Tamam.
Karargah: Evet. Uçurt-ma! Tamam.
Pilot: Tekrar ediyorum. Uçurtma. Tamam.
Karargah: Anlaşıldı. Uçurt-ma! Tamam.
Pilot: Evet. Uçurtma. Tamam.
Karargah: Evet. Uçurt-ma! Tamam
Pilot: Uçurtma
Karargah: Uçurt-ma!
Pilot: Uçurtma.
Karargah: Uçurt-ma!
Pilot: Uç....
4 yorum :
Karargah ; Şu uçurtmayı uçurtma! Tamam !
Pilot ; Anlaşılmadı tamam !
Uçurtmalara dahi tahammul edemeyen karar mekanizmalarının bir an bu anlamsızlık içinde yabancılaşan ve belki de insan olduğunu hatırlayan pilot ile trajikomik diyoloğu... Ve eminim ki savaş sırasında ölümlere sebebiyet veren -insan oluduğunu hatırlayan silahlılar- en az ölümü yaşattıkları insanlar kadar acı çekiyordur! Ve inanıyorum ki insanlık dışı uygulamaları çıkarları için insalığa uygulanlar, birgün insan olduklarını hatırlayarak büyük acı çekecekler... Belki de bununla yaşamak ölümden çok daha zordur...
Sana katılıyorum Hamza.
Savaşta aldığın bir fiziki yara bir süre sonra elbet iyileşebilir fakat, vicdan yarası insanı hiç bir zaman yalnız bırakmaz, hiç bir zaman kapanmaz...
Yorum Gönder